Even voorstellen: Petra van Lange (CvB)

In een Teams-call beschrijft de middelste uit een gezin van vijf haar huidige uitzicht vanuit haar huis in Moordrecht met gevoel voor sfeer: “ik zit aan een L-vormig bureau en kijk uit op een prachtige ouden eik waar twee eksters tegen elkaar aan het kwetteren zijn.” Een kennismaking. 

Hoe ben je in het onderwijs verzeild geraakt?

“Vanaf m’n 18e was ik schipper bij zeilkampen en later instructeur op een zeilschool voor volwassenen. Ik vond dat zeilles geven ontzettend leuk. Na mijn studie bedrijfseconomie in Amsterdam en m’n eerste baan in accountancy ben ik vanuit een romantisch idee op zoek gegaan naar een baan in het onderwijs en kwam ik terecht bij de Ichthus Hogeschool in Rotterdam, dat was in 1994. Ik heb daar zeven jaar in verschillende rollen en hoedanigheden gewerkt zoals docent, stagebegeleider en scriptiebegeleider. Daarnaast heb ik de handschoen opgepakt door tijdelijke medewerkers en gastdocenten meer te verbinden met het onderwijsteam.”

Hoe verliep je carrièrepad verder?

“Ik vervolgde mijn loopbaan bij het Ministerie van OCW en de Gemeente Rotterdam, waar ik verantwoordelijk was voor het vormen van een financiële audit dienst. Met die bagage keerde ik terug naar het onderwijs en ging ik als directeur van alle financieel-economische opleidingen werken bij de oude HES (Hogere Economische School – red.) aan de Hogeschool Rotterdam. In de propedeuse alleen al was daar de uitval met 72% astronomisch hoog, ik ben erin geslaagd om daar met het team een andere cultuur neer te zetten die studentgericht was. De uitval is enorm gedaald. Daar ben ik nog altijd heel trots op. Daarna volgde het mooiste ROC van Nederland zoals ik dat altijd noem, het Summa College in Eindhoven, waar ik vijf jaar bestuurder heb mogen zijn. Ik heb daar heel veel geleerd, zeker ook als het gaat om de emancipatie van jongeren en wat er nodig is om hen in staat te stellen zich volledig te ontwikkelen.” 

En dan je meest recente dienstbetrekking, als lid College van Bestuur van het Scheepvaart en Transport College (STC)

“De mooiste vakinstelling van Nederland en waar ik mijn liefde voor varen helemaal in kwijt kon. Een opleidingsinstituut voor alle beroepen in en om de haven, dus voor beroepen als matroos, schipper, kapitein, maritiem officier en expediteur om er een paar te noemen, Terugkijkend hebben we in de vijf jaar dat ik daar actief was grote stappen gezet in de ontwikkeling van de organisatie, de onderlinge samenwerking en het kwaliteitsdenken. Net als het Summa College met een enorme verwevenheid met het werkveld.”

Waarom heb je gekozen voor PCOU Willibrord? 

“Toen deze organisatie en opgave me werden geschetst, wilde ik meteen. Ik vind het heel belangrijk dat wij als maatschappij goed onderwijs neerzetten en de kinderen een goede basis meegeven. Ik wil daar als bestuurder een bijdrage aan leveren, in zowel het PO, VO en GO. De kinderen een fundament geven voor het leven zie ik als een prachtige opdracht.”

Wat voel je bij Groots voor Elkaar? 

“De som is meer dan de delen. En ook dat in de uitwisseling en het netwerken je met elkaar meer bereikt voor de kinderen dan afzonderlijk. Bij het STC heb ik aan de basis gestaan bij de vorming van een flexklas. Leerlingen uit het Voortgezet Speciaal Onderwijs (VSO) die we een jaar lang opleidden om ze te laten instromen op regulier onderwijs. Dat vind ik een voorbeeld van groots voor elkaar. PCOU Willibrord heeft allerlei mogelijkheden voor leerlingen samen onder één koepel, prachtig.”

Wat gaat je prioriteit zijn als bestuurder bij PCOU Willibrord?

“Ik word verantwoordelijk voor de algehele bedrijfsvoering. Dat gaat in essentie over middelen en hoe je die middelen zo doelmatig en efficiënt mogelijk inzet. Dus over geld, huisvesting, strategische personeelsplanning, verduurzaming en hoe je die op langere termijn zo goed mogelijk aan laat sluiten bij de ontwikkelingen van de totale scholengroep, door daar tijd, ruimte en middelen voor te creëren. De scholen hebben zelf daarin ook veel autonomie. Dat is ook de mooie spanning: als bovenschools bestuur toegevoegde waarde hebben voor alle onderliggende scholen. Scholen fluctueren in de eigen leerlingaantallen en hun formatie. Binnen de koepel is er veel uitwisseling van mensen, van ervaring, van good practices. Daarop moeten we doorbouwen.”

Waar zie je de grootste kansen om vanuit het CvB onderwijs te verbeteren?

“Als het gaat om onderwijskwaliteit overschat ik mijn rol als bestuurder niet, dat ligt primair bij de scholen. Tegelijkertijd weet ik dat je als bestuurder wel kunt bijdragen aan een cultuur die kwaliteitsbewustzijn creëert, door onder andere serieus te faciliteren in het omhoog brengen van de kwaliteit van onderwijs. Daarnaast vind ik dat een bestuurder moet fungeren als een hitteschild voor alle regeldruk die er over scholen heen wordt gelegd én over de maatschappelijk druk die er tot hen komt.”

Als je minister van Onderwijs was, wat zou je als eerste doen?

“De professionele autonomie van docententeams die verantwoordelijk zijn voor leerlingen maximaal beschermen. Ik ben van mening dat het Ministerie zich terughoudend moet opstellen met wet- en regelgeving en dus óók met het verstrekken van subsidies die deze autonomie ondergraven.” 

Hoe zou je jouw leiderschapsstijl omschrijven?

Bij mijn afscheid bij het STC ben ik ‘geduid’ als iemand die nieuwsgierig en onderzoekend is, de dingen altijd uit verschillende invalshoeken benader, goed voorbereid en recht-door-zee ben. Daarnaast werd gezegd dat ik veel vertrouwen geef. Mooie woorden, waar ik me graag in kan vinden.” 

Wat vind je belangrijk in de interne samenwerking?

“Ik heb de overtuiging dat iedereen met hart en ziel hun werk doet. We werken allemaal mee aan de opdracht van PCOU Willibrord. Vanuit die basis ga ik opereren. Ik vind het hierin heel belangrijk dat het bestuur zichtbaar en benaderbaar is.” 

Wat doe je graag in je vrije tijd? 

“Ik wandel veel, langere afstanden van 15 tot 25 kilometer. Ik zeil nog steeds. Onlangs heb ik m’n 8 ½ meter lange scheepje uit 1962 met pijn in het hart van de hand gedaan omdat het onderhoud me teveel tijd ging kosten. Nu huur ik m’n zeilboten, meestal een valk. M’n zoon heeft een half jaar gevaren tussen Nederland en de Canarische Eilanden en de Azoren en moeders is gewoon lekker een paar weken meegevaren.” 

In welk boek of serie ben je bezig?

“Ik kan mezelf een omnivoor noemen op dit gebied. Ik lees op dit moment vijf boeken tegelijk, waaronder Lessen van Ian McEwan en een boek van Louise Fresco over ons voedsel. En ik ben net klaar met de nieuwe Nederlandse serie Haantjes op Netflix, aanrader!”